Rozbicie LHS i wydzielenie torowisk daje szansę na szybką kolej dla Zamościa

Przebieg najszybszej z magistrali kolejowych przebiegających przez Zamość
Reforma LHS powinna polegać na oddzieleniu infrastruktury od wykonywania działalności przewozowej. Wówczas możliwe będzie wprowadzenie szybkich połączeń kolei pasażerskiej linią LHS do Zamościa. Wydatnie skróciłby się czas przejazdu do Krakowa czy Katowic, poprawiłaby się dostępność południowej części woj. świętokrzyskiego czy północnej części woj. podkarpackiego.

Szansę daje decyzja Komisji Europejskiej nakazująca spółce PKP LHS podział, monopol ma zostać rozbity na część infrastrukturalną i część 0prowadzącą działalność przewozową. Spółka PKP LHS od dawna nie była zainteresowana przewozami pasażerskimi, zajęła się w całości rynkiem przewozów towarowych, z dość dobrym skutkiem. Infrastruktura kolei LHS pozwala na podróż ze średnią prędkością 80 km/h, co czyni ją najszybszą linią kolejową regionu. 


Jako ekonomista transportu proponuję wprowadzenie oferty połączeń do stacji Zamość Północny, opartej o cykl dwugodzinny. Kursowałyby dostosowane do innego prześwitu toru szybkie, dalekobieżne autobusy szynowe, nie potrzebujące tak wielkiego natężenia potoków pasażerskich by osiągnąć rentowność. Zatrzymywałyby się, opuszczając Zamość Północny, w Biłgoraju, Woli Baranowskiej i Sędziszowie Północnym. Bieg mogłyby kończyć na stacji w Olkuszu, gdzie następowałaby przesiadka na pociągi do Katowic i miast Polski zachodniej i południowej. Państwowy przewoźnik PKP LHS sp. z o.o. dysponuje nawet autobusem szynowym SPA 66, z którego nie korzysta, poza przewozami technicznymi.

Adam Fularz

Galeria autobusów szynowych produkowanych i użytkowanych w Polsce (za Wikipedia):

Pierwsza generacja autobusów szynowych Kolzamu
SN81 (SPA-66)
pierwszy polski
autobus szynowy
(produkcja 1988-1990)
SA104-SA122 (208M)
wersja rozwojowa SPA-66
z 1995 roku
Pierwsze autobusy szynowe ZNTK Poznań
SA101+SA121
(207M+207Mr)
produkcja 1990-1992
SA102 (207Ma+207Mb)
między dwoma wagonami silnikowymi czasowo był włączany wagon doczepny SA111 (207Mra)
(produkowane 1993-1996)
SA105 (213M/213Ma)
jednoczłonowy
produkowany 2002-2004
SA108 (215M)
dwuczłonowy Regio Tramp
(2003-2006)
SA107 (211M)
jednoczłonowy
z 2003 roku
SA109 (212M) dwuczłonowy
produkowany w latach
2003-2005


Z korespondencji z  T. Ciemnoczułowskim w sprawie ruchu na LHS
W mojej opinii wprowadzenie ruchu regionalnego na LHS jest bardzo sensowne. Na początek proponuję zacząć od ruchu regionalnego Staszów- Olkusz. LHS przebiega w kierunku Wschód- Zachód, i jest to jedyna linia kolejowa z takim przebiegiem. Dlatego należy to wykorzystać w komunikacji regionalnej. Problemem jest przesiadka na kierunek Kraków. Jeśli nie w Kozłowie, to może w innym miejscu przejście z jednej linii na drugą jest w miarę łatwe?

Wg komentarzy jakie zebrałem od specjalistów, redaktorów pism branżowych, m.in. redaktora witryny LHS.pl, rację bytu miałoby (chyba) jedynie połączenie dalekobieżne Olkusz-Kozłów-Sędziszów-Staszów-Biłgoraj-Zamość będące alternatywą dla połączeń liniami zarządzanymi z coraz gorszym skutkiem przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Dobrą alternatywą byłoby też połączenie regionalne Zamość-Hrubieszów, a w sezonie nawet Zawada-Biłgoraj (Roztocze), a nawet połączenie graniczne Hrubieszów-Uściług-Włodzimierz Wołyński.

Informowano mnie też iż rozbudowa terminalu w Sławkowie i wykorzystanie LHS jako końcówki
magistrali transsyberyjskiej stwarza potencjalne miejsce pracy dla ludności z miejscowości  takich jak Sławków, Olkusz, Bukowno, itd. gdzie już obecnie wysoki jest wskaźnik bezrobocia. Miejsce pracy wymaga tez dojazdu - stacja normalnotorowa w Sławkowie oddalona jest o ok. 2-3 km w linii prostej od Sławkowa Pld., a dojazd drogowy to co najmniej 2 kilometry dalej. Racjonalne wydaje się uruchomienie pociągu dowożącego pracowników, mogącego być połączeniem ogólnodostępnym (np. do Bukowna). Szynobus taki mógłby kursować od Zarzecza, czy nawet od Sędziszowa.

Nie wiem, dlaczego ktoś wątpi w powodzenie rynkowe odcinka Sędziszów- Staszów. Przecież to główna zaleta przebiegu LHS- skomunikowanie południowej części woj. świętokrzyskiego z Krakowem i Katowicami- największymi ośrodkami. Nawet można myśleć o wprowadzeniu w pierwszej kolejności wahadła Sędziszów- Staszów, kursującego np. co 2 godziny.

Kwestia częstotliwości na pozostałej części trasy: Zamość- Olkusz co najmniej 4-5 razy dziennie.


Wymagania dotyczące przystanków
    Kolej regionalna potrzebuje większej liczby przystanków. LHS oferuje jedynie gotowe perony w Zamościu Płn, Woli Baranowskiej, Sędziszowie, i Olkuszu. W innych miejscach przystanki musiałyby powstać. Zarządca infrastruktury zapewne stwierdzi że istniejące perony wymagają remontu, a w wielu miejscach trzebaby wybudować nowe przystanki od podstaw wraz z dojściami, itd. Przy wprowadzeniu połączenia dalekobieżnego, sukcesem mógłby stać się punkt przesiadkowy w Nisku Podwolinie, gdzie na linii normalnotorowej planowane jest  wprowadzenie szynobusów kursujących z Rudnika na Stalową Wolę.



Linia kolejowa nr 65, Linia Hutnicza Szerokotorowa znana również pod nazwą: Linia Hutniczo-Siarkowa (LHS) 


Przebieg

BSicon LUECKE.svg




BSicon BHF.svg

-1,000 Ludyn

BSicon STR.svg

Ukraina Ukraina

BSicon GRENZE.svg

0,000 Hrubieszów

BSicon STR.svg

Polska Polska

BSicon DST.svg

3,123 Hrubieszów Towarowy

BSicon ÜST.svg

18,902 Werbkowice LHS

BSicon ÜST.svg

36,887 Miączyn LHS

BSicon eHST.svg

44,061 Jarosławiec LHS

BSicon eBHF.svg

53,750 Zamość Północny

BSicon DST.svg

59,522 Zamość Bortatycze

BSicon eBHF.svg

77,197 Szczebrzeszyn LHS

BSicon eHST.svg

87,258 Zwierzyniec Towarowy LHS

BSicon eHST.svg

107,202 Biłgoraj LHS

BSicon ÜST.svg

140,443 Huta Deręgowska LHS

BSicon exÜST.svg

159,316 Puszcza

BSicon ÜST.svg

179,258 Drozdów

BSicon eHST.svg

195,781 Wola Baranowska LHS

BSicon eHST.svg

230,296 Staszów LHS

BSicon ÜST.svg

238,617 Grzybów LHS

BSicon ÜST.svg

255,152 Raczyce

BSicon ÜST.svg

270,79 Gołuchów LHS

BSicon ÜST.svg

295,995 Łączyn LHS

BSicon DST.svg

317,615 Sędziszów LHS

BSicon ÜST.svg

335,891 Kępie

BSicon ÜST.svg

362,404 Zarzecze LHS

BSicon eHST.svg

368,654 Jaroszowiec Olkuski

BSicon eBHF.svg

378,081 Olkusz LHS

BSicon ÜST.svg

386,435 Bukowno LHS

BSicon KDSTe.svg

394,650 Sławków Południowy LHS
Linia nr 65 w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – kolej.one.pl

Linia LHS to niezelektryfikowana, jednotorowa linia kolejowa przebiegająca od kolejowego przejścia granicznego w Hrubieszowie do stacji kolejowej Sławków LHS

Linia kolejowa nr 65 jest najdłuższą szerokotorową linią kolejową w Polsce. Jej długość od granicy państwa do stacji towarowej w Sławkowie wynosi 394,650 kilometrów. Łączna długość torów na linii wynosi 524,339 kilometrów. Jest powszechnie uważana za najdalej wysuniętą na zachód Europy linię o rozstawie toru 1520 mm.

Od 2001 roku linia kolejowa LHS ma charakter wyłącznie towarowy i obsługuje tylko przewozy międzynarodowe. Na końcu linii i wzdłuż jej przebiegu znajdują się terminale przeładunkowe wykorzystywane do rozładunku różnego rodzaju towarów przywożonych do Polski z Ukrainy i z innych państw byłego Związku Radzieckiego.

Obok Centralnej Magistrali Kolejowej, linia kolejowa nr 65 była największym jednorazowym przedsięwzięciem kolejowym Polskich Kolei Państwowych w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Historia

Koncepcja budowy linii Łazy - Kiwerce powstała w latach 20. XX wieku. Jej celem było dostarczanie węgla z Górnego Śląska na Wołyń oraz zwiększenie gęstości linii kolejowych w południowej części byłej Kongresówki, na której przed I wojną światową obowiązywał zakaz budowy linii kolejowych. Inwestycja ta nie została jednak wówczas zrealizowana.[1] Dopiero w latach 1976–1979 zbudowano ww. linię do obsługi importu rudy żelaza z Krzywego Rogu do Huty Katowice oraz eksportu polskiej siarki i węgla do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Linia wybudowana została przez teren Roztoczańskiego Parku Narodowego pomimo negatywnego stanowiska Państwowej Rady Ochrony Przyrody. Została oddana do użytku 30 listopada 1979 r.

Po przemianach polityczno-ekonomicznych w 1989 r. i rozpadzie Związku Radzieckiego linia przeżywała kryzys przewozowy. W 2001 r. została przekazana pod zarząd spółki PKP LHS.

Od kilkunastu lat planowane jest szersze wykorzystanie linii dla perspektywicznego połączenia kolejowego Europa-Azja.


Ruch pasażerski na LHS

W latach 1990–2000 linia LHS była wykorzystywana do przewozów pasażerskich. Jeździły nią pociągi dalekobieżne do Rosji i na Ukrainę. Początkowo była to jedna para pociągów pospiesznych relacji Moskwa – Olkusz – Moskwa, kursująca co drugi dzień. W 1993 r. ofertę rozszerzono o parę pociągów relacji Lwów – Zamość Północny i Moskwa – Zamość Północny. W 1994 r. pociągi pasażerskie na linii LHS kursowały jedynie raz w tygodniu w relacji Olkusz – Charków – Olkusz. Od połowy lat 90. XX wieku pociągi jeździły sporadycznie na zarządzenie jako specjalne.

Do obsługi przewozu osób na linii kolejowej nr 65 wybudowano perony na stacjach Hrubieszów i Olkusz oraz przystanki osobowe: Zamość Północny, Wola Baranowska i Sędziszów Północny. Odprawa celna i paszportowa pasażerów odbywała się na stacji granicznej w Hrubieszowie.

W Sieciowym Rozkładzie Jazdy Pociągów pociągi pasażerskie kursujące po linii LHS uwzględnione były w tabeli nr 104. (z Wikipedii)


Przegląd prasy:
 Z portalu LHS.PL
Rozmiar zdjęcia docelowego: 252.5 kB   WM15-S powracajaca na Bortatycze przejeżdża obok peronu przystanku Zamość Płn.

Zamość, 15. maja 2009 r., g. 13:16
fot. Tomasz Ciemnoczułowski
Rozmiar zdjęcia docelowego: 263 kB   Szynobus SPA-66 należący do spółki PKP LHS.

Wysokie.
Stacja Zamość Bortatycze, 14. maja 2009 r., g. 12:44

fot. Tomasz Ciemnoczułowski
Rozmiar zdjęcia docelowego: 236.3 kB   Szynobus SPA-66 należący do spółki PKP LHS.

Wysokie.
Stacja Zamość Bortatycze, 14. maja 2009 r., g. 12:45

fot. Tomasz Ciemnoczułowski
Z portalu kurierkolejowy.eu
Komisja Europejska podjęła decyzję,  zgodnie z którą PKP LHS ma zostać włączony w proces liberalizacji europejskiego rynku kolejowego. Oznacza to, że przewoźnik nie może być jednocześnie przewoźnikiem i zarządcą szerokotorowej linii kolejowej. Według posłów decyzja Brukseli poważnie zagrozi funkcjonowaniu spółki.
Europoseł Ryszard Czarnecki, podczas konferencji w Sejmie, 20 czerwca poinformował, że taką decyzję podjęła Komisja Europejska w porozumieniu z Radą Europejską oraz Parlamentem Europejskim.

LHS miał być wyjątkiem
Od dawna toczą się w UE prace dotyczące tzw. recastu, czyli uregulowania wszystkich zapisów unijnych z zakresu kolejnictwa. Głównym celem przekształcenia Pierwszego Pakietu Kolejowego jest całkowita liberalizacja rynku kolejowego polegająca na umożliwieniu dostępu do infrastruktury wszystkim przewoźnikom, którzy chcą świadczyć przewozy pasażerskie lub towarowe.

Nowymi regulacjami mieli zostać objęci wszyscy przewoźnicy, oprócz PKP LHS.
- Dzięki wspólnej pracy polskich europosłów udało się na forum Parlamentu Europejskiego przeforsować zapisy, które wyłączały PKP LHS z mocy nowego prawa – mówi Ryszard Czarnecki, poseł do Parlamentu Europejskiego. Tak było podczas pierwszego czytania projektu zmian w Pierwszym Pakiecie Kolejowym w listopadzie 2011 r., jak i podczas drugiego czytania tego projektu w maju 2012 r.

Bierność rządu
Tymczasem okazuje się, że mimo ustaleń Parlamentu Europejskiego, KE wymusiła rezygnację ze specjalnego traktowania  polskiej firmy.
- Najbardziej bulwersujące jest to, że rząd polski na forum Rady Europy w ogóle nie zabrał głosu w tej sprawie – zaznacza Czarnecki. - Minister Nowak był kompletnie bierny. Nie było żadnej interwencji z jego strony.

Jak zaznacza poseł Krzysztof Tchórzewski decyzja ta spowoduje, że LHS będzie zmuszony zwolnić część pracowników, co będzie rzeczą dotkliwą, gdyż w regionie jest duże bezrobocie.
- To będzie kosztowne dla Polski. Nam brakuje pieniędzy na utrzymanie normalnotorowych linii kolejowych. Tymczasem KE wymusi dodatkowe inwestycje na linii szerokotorowej.
Oznacza to głęboką restrukturyzację firmy, która jako jedyna państwowa spółka jest rentowna i przynosi zyski.

Będą zwolnienia?
Liberalizacja spowoduje, że trzeba będzie przeznaczyć znaczące kwoty na zwiększenie przepustowości tej linii, czyli dokonać wyłączenia infrastruktury ze spółki. Oznacza to utworzenie nowej spółki lub też przekazanie odpowiedzialności za infrastrukturę do PKP Polskich Linii Kolejowych. Takie działanie ma umożliwić dostęp innych przewoźnikom, którzy zechcieliby na tej infrastrukturze prowadzić własną działalność przewozową.

- Oskarżamy rząd premiera Tuska, a zwłaszcza ministra Nowaka o całkowitą bierność w tej sprawie. Kompletna bezczynność to wizytówka Sławomira Nowaka. Jeżeli rzeczywiście w PKP LHS nastąpią zwolnienia, to niech ludzie zwalniani wiedzą, że zawdzięczają to totalnemu nieróbstwu i braku pomyślunku obecnego rządu – mówi Czarnecki.

Janusz Piechociński, wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Infrastruktury uważa, że należy zwrócić uwagę czy UE jest konsekwentna w procesie liberalizacji na wszystkich rynkach.
Jak nieoficjalnie dowiedział się „Kurier Kolejowy” spółka PKP LHS liczy na zaangażowanie ministerstwa transportu w kwestii przyszłych unijnych zapisów.
Ostateczny projekt, już nie tak korzystny dla PKP Linii Hutniczej Szerokotorowej, będzie głosowany w lipcu.

źródło: http://kurierkolejowy.eu/aktualnosci/8579/PKP-LHS-musi-zbyc-swoja-infrastrukture.html

Komentarze

Popularne posty